سلام برعباس که هرحرف ازنام مبارکش به حق معنا ومسمایی خاص داشته وشایدخداخواسته که فرزندرشیدامیرالمومنین چنین نامی رابرتارک تاریخ ثبت نماید...چراکه "ع"یعنی"علمدار"و"ب"یعنی بزرگ"و"ا"یعنی"امام"و"س"یعنی"سوم"ودریک نگاه یعنی(علمداربزرگ امام سوم)ودرنگاهی دیگرحرف"ع"یعنی"عاشق"وبرهمان مبنایعنی(عاشق بزرگ امام سوم)وهمین عشق به مولا وآقابود که ازاونامی جاودان بروزن"عباس" خلق نمود...درروزگاری که تاریخ عیارمردونامرد رادراوراق خودثبت میکردودرعصری که ندای "هل من ناصرینصرنی"فرزندوجگرگوشه ی "رسول الله"لبیک گویی پیدانکرد وهرکس درگدایی قدرت ازمنشا ومبدا حرام آن دست وپا میزد ومردان دم خور زنان گردیده بودند وحلال وحرام خداوندی جلوه ی دگرگون وبرعکسی پیداکرده بودو خوره ی بدعتها براندام وقامت شریعت چنگ انداخته بودمردی ازتبار پاکان علم مردانگی رابردوش گرفته وهمپای اندک مردان روزگارخودکه زندگی راباشهادت معنانمودندقدم درراهی گذاشت که بارها درنماز ازخداوندهدایت درآن راه رامطالبه نمودیعنی"اهدناالصراط المستقیم".....صراطی که به عقیده ی مفسرین با"علی(ع)"معناپیدامی کند...وعلم رابرزمین نگذاشت تا بازوان قدرتمندوحامل آن علم خودبرزمین افتادند..آنجابودکه قامت تاریخ شکست وزمین این بارسنگینی اندوهی رابایدتحمل میکرد که ازقتل هابیل به دست قابیل ورحلت رسول الله (ص)ودرنهایت به خون غلتیدن علی(ع)درمسلخ محراب تاآن روزتجربه نکرده بود وخونی را درخودفرو می برد که بایددرتمام ادوارگردش خود"خون"هزاران نسل دیگرازفرزندان آدم رابه جوشش وادارکندوهرساله شوری عاشورایی درقلوب عاشقان ودلباختگان حسین بن علی(ع)برپانماید.....سلام برعباس علمدارکربلا وسرچشمه ی غیرت ومردانگی ....سلام خدابراوبه هنگام تولد وبه گاه شهادت وبه روزگارقیامت.....(یاعباس اشفعی لنا عندالله)
